Τα τελευταία χρόνια έχω βαρεθεί να κάνω τον ίδιο διάλογο με τη νύφη μου:
Νύφη: πότε θα παντρευτείς?
Kak : όταν βρω κάποια που να θέλω να παντρευτώ
Νύφη: να σου γνωρίσω εγώ μια κοπέλα για σοβαρή σχέση
Kak : γιατί, υπάρχουν και αστείες σχέσεις?
Νύφη: εννοώ με σκοπό το γάμο
Kak : θα πρέπει να υπογράψω απο την αρχή?
Νύφη: όχι, αλλά να ξέρεις ότι αυτό ψάχνουν
Kak : κι αν δεν τους κάνω?
Νύφη: τους κάνεις
Kak : πως το ξέρεις?
Νύφη: το ξέρω
Kak : (απο μέσα μου) Εχεις κληρονομικό χάρισμα?
Kak : και η Μ?
Νύφη: κι αυτή είναι διαθέσιμη
Kak : μα πριν απο 4-5 χρόνια δεν της άρεσα. Την έπεσε στον Β
(ο οποίος το έβαλε στα πόδια όταν κατάλαβε ότι μαζί με την Μ θα έπρεπε ακόμα και στα ραντεβού να παίρνουν μαζί την μητέρα της Μ, ή να υπάρχει τακτική επαφή απο το τηλέφωνο, μπας και της πηδήξουν την κόρη ...)
Νύφη: τώρα σε θέλει
Kak : τώρα που δεν έχει άλλη επιλογή και πρέπει να κάνει παιδί άμεσα γιατί χάνει το τραίνο
Νύφη: δεν θέλεις παιδιά?
Kak : Στον πρώτο μήνα σχέσης όχι.
Κάπου εκεί απογοητεύεται, γιατί οι φίλες της για να καταδεχτούν να έρθουν μαζί μου πρέπει να τις τεκνοποιήσω άμεσα. Ισως να περάσει στο βιβλίο Γκίνες ως το πιο ακριβό γαμήσι της ιστορίας!!!
Και καταλήγουμε με τον ίδιο πάντα τρόπο:
kak : Αν έχεις κάποια στείρα φίλη, γνώρισέ μου την.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
21 σχόλια:
Καλέ μου ασχημούλι γειάσου...ε, κοίτα πρέπει,να πώ ότι με εκνέυρισε αφάνταστα η στάση της νύφης σου..που απορώ πραγματικά πως π ως όμως την αφήνεις,να επεμβαίνει έτσι στα πρωσοπικά σου.. εγώ θα της το χα κόψει μαχαίρι όμως....κ με τη μία..ΔΕΝ θα την άφηνα κάν να μου κάνει,τέτοιου είδους συζήτηση... και με τίποτε..το πότε,το αν,θα παντρευτείς και γενικά το θέμα του γάμου,είναι κάτι που αφορά ΕΣΕΝΑ και μόνο,και που είναι τελίως πρωσοπικό,σου όπως κ η επιλογή συντρόφου,και συζύγου οκ;;;,μην αφήνεις το κάθε ένα άσχετο,να επεμβαίνει στη ζωούλα σου και κυρίως μην αφήνεις να σε πιέζουν να κάνεις πράματα που ίσως,δε θες και που δεν είσαι έτοιμος γι αυτά.....πραγματικά απαράδεκτη για μένα η στάση της νύφης σου...τι άλλο να πώ...με εκνέυρισε μπορώ να πώ...επειδή φέρεται όπως τα άτομα τα στενόμυαλα,κ τα παλαιών αρχών που έχουν κολλημένα μυαλά,και που τα αντιπαθώ ιδιαίτερα έχω να πώ... αυτά κ τις αντιλίψεις τους για τη ζωή επίσης...αυτό...καλησπέρες...
.....τόσες μέρες ασχολίαστη αυτή η ανάρτηση????????
κορίτσια που είστε??????
.... θα πρέπει να είστε εξαιρετικά σπάνιο είδος αγαπητέ μου ώστε να ανυπομονούν τόσο οι γυναίκες του κύκλου σας να το αναπαράγουν!!!!!!
δεν θα διακινδυνεύσω περαιτέρω σχόλια , μόνο να... στείρες γυναίκες δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ... μην τις αναζητείτε λοιπόν... είναι πολύ άδικο για κάθε νέα υγιή γυναίκα να μην μπορεί να χαρεί το μεγαλύτερο και ίσως το μοναδικό δώρο που της χάρισε η φύση σε αντάλλαγμα των τόσων ταλαιπωριών που την υποβάλλει...
Αθανασία
Μήν ανησυχείς. Δεν την παίρνω στα σοβαρά. Κάθε φορά που μιλάμε βάζω την κασέτα, ώσπου απογοητεύεται.
Εγώ πάντως δε νευριάζω
Κασταλία
Είμαι σπάνιο είδος. Τόσο άσχημοι πρέπει να είμαστε πολύ λίγοι. Λιγότεροι και απο οδηγοί της F1.
Το θέμα είναι ότι μόνο έτσι οι κυρίες θα ενδιαφερόντουσαν για μένα. Μόνο αν γινόμουν ο μέγας χορηγός...
Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να υπάρχουν στείρες γυναίκες, πάντως υπάρχουν.
.....ευτυχώς που υπάρχουν τότε, και έτσι επωφελήστε και σεις δημιουργώντας "γόνιμες" σχέσεις!!!
αρκεί η στειρότητά τους να περιορίζεται στην μητρότητα και να μην επεκτείνεται και στα υπόλοιπα που θα μπορούσε να "γεννήσει" ένας θετικός άνθρωπος....
αλλά να μου πείτε πόσο θετικός μπορεί να παραμείνει κανείς όταν δημιουργήσει σχέση με κάποιον με τόσο αρνητική άποψη για τον εαυτό του???
καλά τον καθρέπτη σας θεωρείτε ότι τον έχετε ρωτήσει.... αυτός τουλάχιστον βλέπει μια εικόνα που κατ΄εσάς είναι κακάσχημη.... ρωτήστε και κανένα ζωντανό ον όμως που μπορεί να βλέπει, να αφουγκράζεται, να νιώθει... τέλος πάντων να έχει όλες τις αισθήσεις ... τι ακριβώς εικόνα έχει για εσάς.... μπορεί να εκπλαγείτε καμιά φορά (ευχάριστα)
τι να πω .... τα περί εμφάνισης τα σχολιάζαμε last year στα ποστ σας... μην επανερχόμαστε τώρα...
........
(παρένθεση για χαιρετισμό- μου επιτρέπετε ελπίζω)
Αθανασία μου πως περνάς???
είσαι καλά??? έχω καιρό να σε διαβάζω αλλά δεν είχα νετ , και μετά δεν προλάβαινα.... φιλιά
--------- κλείνει η παρένθεση----
..........
καλό Σαββατόβραδο
Κασταλία
Και που υπάρχουν δεν τους ενδιαφέρω, για προφανείς λόγους.
Δεν έχω αρνητική άποψη για τον εαυτό μου αλλά για την εμφάνισή μου. Είναι το ίδιο?
Οι ζωντανοί που "μπορώ" να ρωτήσω είναι άνθρωποι που με ξέρουν, άρα η απάντησή τους εξαρτάται και απο το ποιος είμαι. Αυτοί που μπορούν να είναι αντικειμενικοί, δεν μπορούν να ερωτηθούν.
Μπορείτε να επικοινωνείτε ελεύθερα.
Καλό Σαββατόβραδο
Καλημέρα καλή μου...εε,δε θα λεγα ότι είμαι κ τόσο,στα καλά μου το τελευταίο καιρό...έχω πολλά προβλήματα και μέσα σε αυτά κι ένα πρόβλημα υγείας σοβαρό,με το πόδι μου...κάποιο ενδεχόμενο χειρουργείο...άλλα προβλήματα οικογενιακά...ε,και καταλαβαίνεις.. ευχαριστώ που ρωτάς καλή μου...ρε σύ πέρνα καμιά βόλτα από το μπλόγκ μου,να τα λέμε......φιλιά πολλά....
....υπό κανονικές συνθήκες δεν είναι το ίδιο.... εσείς το κάνετε όμως να είναι... αμάν... δεν βρίσκω άκρη μαζί σας ....
...και γιατί δεν μπορείτε να ρωτήσετε όσους θεωρείτε αντικειμενικούς????
----
άλλο θέμα καλύτερα... το ασκήσετε το εκλογικό σας δικαίωμα ή αργότερα???
εγώ αργότερα... όσο πιο αργά.... μπας και αποφασίσω... όχι τι θα ψηφίσω, αλλά το ότι το όλο πράγμα είναι έτσι και αλλιώς μάταιο ...
----
και να μην χαλάσω την καλή συνήθεια των ευγενών χαιρετισμών...
καλή Κυριακή να περάσετε αγαπητέ μου
Αθανασία
Πες και σε μένα καμμιά καλημέρα ...
Κασταλία
Εγώ το κάνω να είναι? Ισως ναι, ίσως όμως και να είναι στο μυαλό των άλλων. Απλά δημιουργεί ένα μεγάλο πρόβλημα που (υποθέτω) δεν μου επιτρέπει να είμαι ισορροπημένος.
Θα ψηφίσω αργότερα. Δεν βιάζομαι. Δυστυχώς το μόνο που θα γίνει είναι να δοθεί η δυνατότητα στην επόμενη κυβέρνηση να τα κάνει και αυτή χάλια.
Γειάσας φίλοι, κ πάλι...ασχημούυυυλιιιι παραπονιάρη! καλημέρα βρέ!...ε.έλα βρε μη θυμώνεις απλώς...να,δεν ήθελα να φανώ αγενής στη φίλη μας τη Κασταλία γι αυτό κ της απάντησα αφού με ρώτησε τι κάνω...κατάλαβες ασχημούλι;;....φιλάκια!....
..το να είστε(και να φαίνεστε) ισορροπημένος είναι (υποθέτω:)) πολύ πιο απλό από ότι φαντάζεστε...
αρκεί απλά να είστε ο εαυτός σας...
εκπέμπουμε αυτό που είμαστε...τόσο απλά... γιατί το κάνετε πολύπλοκο???
μήπως όλα είναι στο μυαλό σας ???
επιτρέψτε μου κάτι ακόμα...
οι πραγματικά ωραίοι άνθρωποι είναι (και) αυτοί που μπορούν να ομορφύνουν και την ζωή των γύρω τους...και σεις είμαι σίγουρη ότι το κάνετε...
-----
πάμε να ψηφίσουμε τώρα για να δούμε το επόμενο μαύρο (ή πράσινο να πω καλύτερα) χάλι...
άντε αρκετά πρωινιάτικα με τις αοριστολογίες...
καφεδάκι ήπιατε? κερνάω ;)
Αθανασία
Σε πείραζα ...
Κασταλία
Το να φαίνεσαι ισορροπημένος δεν σημαίνει τίποτα αν δεν είσαι.
Ευχαριστώ για το καφεδάκι
.....χαχαχα!!!!
φαντάσου εγώ που ούτε φαίνομαι ούτε είμαι!!!!!
ουπς!!! συγνώμη... μου ξέφυγε...ήταν τυχαίο... χαχαχα!!!
φανταστείτε ήθελα να πω!!!
καλή νύχτα
..εδώ είναι που ζητάμε ότι θέλουμε; :P
(σοβαρά...)
..νομίζω ότι οι εξελίξεις μας σπρώχνουν να διαχωρίσουμε επιτέλους τους ρόλους γονιού -συζύγου.. ο γάμος πλέον τείνει να γίνει ξεπεσμένος θεσμός, αφού αποδεικνύεται ότι σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς δεν κατάφερε να ευδοκιμήσει...
...η ιδέα της ισόβιας δέσμευσης με κάποιον μου προκαλεί συμπτώματα πανικού... η ιδέα της μητρότητας ωστόσο όχι.. άρα μια χαρά μπορώ να αναλάβω ευθύνες, δεν μπορώ όμως να υποσχεθώ παράλογα πράγματα..
..ιδανικά λοιπόν θα προτιμούσα να γίνω μητέρα με σύντροφο αλλά να μην παντρευτούμε, χωρίς αυτό όμως να θίγει σε τίποτα τα δικαιώματα του παιδιού μου... δηλ. αν/όταν η σχέση μας τελειώσει να μπορούμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας όσο γίνεται πιο ανώδυνα για όλους...
...αυτό που δεν ξέρω όμως - και δεν ξέρει και κανείς να μου πει - είναι τι είναι καλύτερο για ένα παιδί?!?!
...αυτό το χαλαρό "οικογενειακό" σχήμα ή το παραδοσιακό με σταθερές τις γονικές παρουσίες τουλάχιστον για καμιά 20αριά χρόνια μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά δηλ. να αυτονομηθούν κυρίως συναισθηματικά...
σορολόπ
Οι ρόλοι που πρέπει να διαχωριστούν είναι του συντρόφου/"μαλάκα που πληρώνει το/α παιδί/α".
Γιατί οι "φίλες της νύφης μου" ψάχνουν το μαλάκα που θα πληρώνει. Δεν ψάχνουν για σύντροφο. Αρα τους ρόλους τους έχουν διαχωρίσει.
Μέχρι τα τριάντα φεύγα-σαράντα έλα, πέρναγαν καλά με τους διάφορους και τώρα που πρέπει να βρουν τον μαλάκα, ε ας είναι κάποιος που δεν τους καυλώνει. Θα κάνουν το παιδί, κι αν δεν βγαίνουν αλλιώς θα βρουν και γκόμενο.
Η ερώτηση για το που μεγαλώνει καλύτερα το παιδί εχει διαφορετικές επιλογές. Δηλαδή καλύτερα να μεγαλώσει ένα παιδί σε μια οικογένεια που δεν "λειτουργεί καλά" ή να μεγαλώσει σε μια οικογένεια που λειτουργεί καλά, έστω και "μισή"?
Οπωσδήποτε εσύ ξέρεις καλύτερα και τη νύφη σου και τις φίλες της... όχι ότι παραξενεύομαι δηλαδή.. εγώ όμως μίλησα ευρύτερα για το θεσμό του γάμου που σημειώνει κατακόρυφη πτώση, επειδή οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν πια στις απαιτήσεις του, όπως τις ξέραμε μέχρι σήμερα...
..εξ ου και το ερώτημα, με τι θα αντικατασταθεί ο γάμος; και θα είναι προς όφελος των παιδιών ένα πιο χαλαρό σχήμα;
...προσωπικά, δεν θα ΕΠΕΛΕΓΑ να κάνω μόνη μου παιδί - εννοώ άνευ σχέσης - έστω κι αν νιώθω σίγουρη ότι θα μεγάλωνε "καλά".. είναι διαφορετικό να προκύψει στην πορεία και διαφορετικό να το επιλέξεις εξ' αρχής... πιστεύω μάλιστα ότι στη δεύτερη περίπτωση κρύβεται και μια καλυμμένη απαξίωση προς τους άντρες που δεν είναι και η καλύτερη εγγύηση για μια ισορροπημένη ανατροφή...
...καλύτερα να μην κάνεις παιδιά, λέω εγώ..
σορολόπ
Αυτό που θα αντικαταστήσει το γάμο θα βρεθεί. Εκτός αν πάμε σε ξεχασμένα μοντέλα.
Εχω 2-3 γνωστές που έκαναν παιδί μόνες τους (εννοώ ξέροντας ότι θα τα μεγαλώσουν μόνες τους). Δεν ήταν απαξίωση για τους άντρες. Απλά πίστευαν ότι δεν θα έβρισκαν άντρα.
Πάντως το μονο σίγουρο είναι ότι η απάντηση "δεν πρέπει να κάνουμε παιδιά" είναι λάθος.
..... έλεγα να μην εκφράσω προσωπική άποψη αλλά μια και η φίλη σορολόπ το θίγει το θέμα γάμος-παιδιά , ελπίζω να μου επιτρέπει να πατήσω στα λόγια της και να πω τα δικά μου.....
κάποια στιγμή που υπήρχε ευτυχισμένη σχέση δεν υπήρχε καμιά προοπτική για παιδιά, ούτε καν νύξη στο θέμα, απλά δεν μας ενδιέφερε....
όταν έληξε η σχέση αυτή, εμφανίστηκε η προοπτική των παιδιών, χωρίς σχέση ή μάλλον χωρίς πιθανότητα ευτυχισμένης σχέσης...
η ιδέα και μόνο της μητρότητας σε μια δεδομένη ηλικία που για κάθε γυναίκα διαφέρει, αλλά είναι αυτή που χτυπάει το βιολογικό της ρολόι, και αρχίζει η ανησυχία "εγώ πότε θα γίνω μάνα" μου φάνηκε αρκετή προυπόθεση για να μπω στην διαδικασία του γάμου....
κάτι το επαρχιακό περιβάλλον που έχω μεγαλώσει , κάτι τα κουσούρια που κουβαλάμε από την ανατροφή μας, δεν μου επέτρεπαν να σκεφτώ κάτι διαφορετικό από το πατροπαράδοτο μοντέλο σύζυγος-παιδιά....
και όταν αυτό το πράγμα προχώρησε, αλλά δεν λειτούργησε, βρέθηκα με δύο παιδιά σε νηπιακή ηλικία να αναρωτιέμαι αν υπάρχει καποιο άλλο οικογενειακό σχήμα όπου θα μπορούσαν να μεγαλώσουν πιο ήρεμα και ισορροπημμένα...
πλέον σήμερα, δύο χρόνια περίπου μετά από βαθιά σκέψη και αγωνία, είμαι σίγουρη ότι μπορούν να μεγαλώσουν πιο σωστά με τον ένα γονιό και την συνδρομή του άλλου κάτω από διαφορετική στέγη παρά με την ένταση και τον πανικό που προκαλεί η συστέγαση δύο γονιών....
είναι λίγο δύσκολο πρακτικά, ακόμα έχω δρόμο να πετύχω να λειτουργήσει αρμονικά όλο αυτό, αλλά σίγουρα η ηρεμία των παιδιών είναι σοβαρό κίνητρο για κάθε θυσία και προσπάθεια...
το μοντέλο του γάμου όπως λειτουργεί στο μεγαλύτερο ποσοστό των ελληνικών νοικοκυριών, με την καταπίεση, τον απόλυτο συμβιβασμό και την αλλοτροίωση του ατόμου το έχω απορρίψει ολοκληρωτικά...
από την στιγμή που αποφασιζουν δύο άνθρωποι να κάνουν παιδί φυσικά σημαίνει μιας εφ΄όρου ζωής δέσμευση... σύζυγος σταματάς να είσαι κάποια στιγμή, γονιός ποτέ...
υποστηρίζω πλέον απόλυτα την υγιή σχέση, συμβίωση ή ότι χρειάζεται ένας άνθρωπος να είναι χαρούμενος και ολοκληρωμένος και αν τεθεί θέμα τεκνοποίησης, είμαι σίγουρη ότι η πραγματική επιθυμία γεννά και την δύναμη να τα καταφέρει κάποιος μια χαρά ...με σύντροφο ή χωρίς...
Kασταλία
Εύχομαι να πετύχει το μοντέλο που προσπαθείς να υλοποιήσεις.
Δημοσίευση σχολίου