Τα κάνω όλα μετά τις 2

Επιστρέφοντας απο θέατρο, έπεσα πάνω σε πρόσκληση της sorolop. Με πέτυχε μετά τις 2, οπότε παίρνω το μπαλάκι και παίζω.

Δυστυχώς δεν μπορώ να βγω και να φωνάξω "είμαι ο kakaskimos κι είμαι καλά". Το παραδέχομαι. Είμαι εθισμένος με το διάβασμα. Σπάνια διαβάζω μόνο ένα βιβλίο. Πρέπει να με έχει αποροφήσει πλήρως, ώστε να πάθω προσωρινή (αφήστε τα γκουχ γκουχ εκεί στο βάθος) παράνοια και να ακούω μουσική με τα μάτια.

Αυτό συμβαίνει και με τη δουλειά και με τα υπόλοιπα διαβάσματα. Κι επειδή θέλω να ακολουθήσω το πνεύμα και όχι το γράμμα της πρόσκλησης, φεύγω απο το γραφείο, πάω στο υπνοδωμάτιο και παίρνω απο τη ντάνα του κομοδίνου αυτό που τυχαία (?) άφησε η καθαρίστρια μετά το ξεσκόνισμα (μου λέει ότι δεν τα πειράζει, λες και δεν θυμάμαι ποιο είχα αφήσει πάνω πάνω): Η βρόμικη τριλογία της Αβάνας:

Και συνεχίζει να σε ψάχνει. Πρόσεχε με το σύζυγό σου, γιατί δεν θέλει να σ' αφήσει. Εκείνος ξέρει πως άλλη είναι η μοίρα του, αλλά δεν θέλει να το δεχτεί.

Μάλλον δεν θα σας εξάψει τη φαντασία. Αντιγράφω απο το οπισθόφιλο:

Γραμμένη με ένα ρυθμό ιλιγγιώδη, κάπου ανάμεσα στην τροπική έξαψη και τη μαύρη απόγνωση ενός Μπουκόφσκι, η Βρόμικη Τριλογία της Αβάνας είναι ένα διαφωτιστικό μείγμα διηγημάτων, ενορχηστρωμένων σαν μυθιστόρημα. Σκληρά, συγκινητικά και αληθινά, μας αποκαλύπτουν έναν αυθεντικό συγγραφέα, έναν ανελέητο χρονικογράφο μιας χώρας και μιας εποχής αντιφατικής, τρομερής, σαγηνευτικής.

Που να βρω 5 άτομα, και που να μην παίζουν? Ο κλήρος πέφτει στις αντανάκλαση, amelie και aliki (αν δουν το post).

Καλημέρα

Υ.Γ. Οταν είναι εφικτό, διαβάζω για το μέρος που πρόκειται να πάω διακοπές ;-)