Τρομοκρατικό χτύπημα

sotirisk και diva με κάλεσαν σε παιχνίδι. Να γράψω 7 ελαττώματά μου. ΜΟΝΟ ΕΦΤΑ. Μου πήρε 3 μέρες να κάνω μια πρόχειρη καταγραφή, και μετά να τα ταξινομήσω.
Εντάξει, ίσως έχασα λίγο χρόνο σε ουζοκατανύξεις και κουβεντούλα με φίλους, αλλά τα κατάφερα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, επειδή ξεσκάρταρα τα λιμά.
Ελπίζω ότι απο τα βασικά δεν ξέχασα κάποιο. Ξεκινώ:

Περίεργος: όχι για όλα, αλλά υπάρχουν αρκετά πράγματα για τα οποία ήθελα και εξακολουθώ να θέλω να μάθω το πως και το γιατί. Ελπίζω ότι η περιέργεια δεν θα με αφήσει. Κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα. Κοστίζει λίγο παραπάνω, και πρέπει να αγοράζω βιβλιοθήκες, αλλά βρήκα τρόπο. Χαρίζω σε φίλους αρκετά απο τα βιβλία και κρατάω ελάχιστα.

Ταξίδια. Μου αρέσει να κάνω ταξίδια. Βγαίνει με δύο μορφές.
Ο πρώτος τρόπος είναι ο "συνήθης". Δηλαδή πηγαίνω εκδρομές. Σχεδόν ποτέ με πρακτορείο. Τις πιο πολλές φορές το οργανώνω μόνος μου, και επειδή πηγαίνω περίεργες εποχές και για αρκετό καιρό, πάω μόνος, αφού δύσκολα κάποιος φίλος να ακολουθήσει. Ευτυχώς η Γη είναι αρκετά μεγάλη κι έχω ακόμα μέρη. Κίνα, Cuba, Νότια Αμερική (Γη του πυρός, καρναβάλι της Βραζιλίας) τα μακρινά. Δεν πάω με πρακτορείο, εκτός του κόστους και της ταλαιπωρίας

Ο δεύτερος τρόπος ταξιδιού είναι το διάβασμα. Είναι ένα εύκολο ταξίδι. Σε ένα παράλληλο κόσμο. Εδώ το πρόβλημα των βιβλίων είναι μεγαλύτερο και σε κόστος απόκτησης και στο τι να τα κάνω. Ειδικά αυτά που δεν μου άρεσαν (και αρκετά έχουν μείνει μισοδιαβασμένα).

Ισως τα ταξίδια να ανήκουν στην κατηγορία περίεργος.

Ειλικρινής, ευθύς και ακριβολόγος. Συνδιασμός που σκοτώνει. Σε μια εποχή που το να είσαι φλου είναι το μέγιστο προτέρημα. Και το να κρατάς πισινή. Εξάλλου ζούμε στον καιρό των πισινών.

Θα πω αυτό που έχω να πω, χωρίς να με ενδιαφέρει το κόστος
Ποιος διευθυντής εταιρείας θέλει σε συνάντηση "ανώτερων στελεχών" να ακούσει, από ποιον, απο τον υπάλληλό του!!!, ότι κάνει λάθος?

Ακούω. Και σε αυτό δεν ακούω κουβέντα

Δεν είμαι απόλυτος Και σε αυτό είμαι απόλυτος :p

Ειρωνας. Είναι κάτι που μου προσάπτουν, αλλά το μπερδεύουν με τον αυτοσαρκασμό, που, ευτυχώς ή δυστυχώς, εξασκώ.

Ορθολογιστής Οχι ότι δεν παίρνω αποφάσεις με βάση το συναίσθημα, αλλά ξέρω πότε κάνω τι. Δεν παίρνω απόφαση με βάση το συναίσθημα και το βαφτίζω "λογική απόφαση".

Εχω άποψη. Κι έχω αυτό το κουσούρι σε μια εποχή που το να έχεις άποψη διαφορετική απο το νίτρο, μίτσο και λοιπες δημοκρατικές δυνάμεις, είναι τραγικό ελάττωμα. Δεν διεκδικώ το αλάθητο του πάπα. Εχω άποψη η οποία μπορεί να τροποποιηθεί, αν ο άλλος με πείσει για κάποια οπτική γωνία που δεν έχω λάβει υπόψιν μου. Στην προχωρημένη ηλικία που έχω φτάσει, μάλλον είναι δύσκολο να αλλάξω ΠΛΗΡΩΣ άποψη.

Δεν χαλάω χατίρια. Και αυτό διώχνει τις γυναίκες (οι οποίες "κολλάνε" όταν τους φέρνονται άσχημα)

Δεν παίζω πάντα με τους κανόνες. Προφανές παράδειγμα η παρούσα ανάρτηση, που ξεπέρασα το νούμερο 7. Είχα κι άλλα, αλλά βαρέθηκα και λέω να το κλείσω

Οποιος θέλει παίζει.