Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

Γάμος και οι τρεις θερμοδυναμικοί νόμοι

Οταν ένας άντρας παντρεύεται μαθαίνει τους τρεις θερμοδυναμικούς νόμους με τη σειρά:

Στην αρχή μαθαίνει τον πρώτο νόμο: ότι και να κάνεις δεν μπορείς να πάρεις πίσω αυτά που έδωσες. Πάντα θα έχεις απώλειες. Δηλαδή δεν μπορείς να κερδίσεις

Μετά απο λίγο καιρό βλέπεις ότι για να αυξήσεις την τάξη (δηλαδή να μειώσεις την εντροπία) πρέπει να καταβάλεις μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Και πάλι, η εντροπία θα αυξάνεται. Ποτέ δεν θα καταφέρεις να μειώσεις την εντροπία. Αρα, δεν μπορείς και να ισοφαρίσεις

Αφού περάσει αρκετός καιρός, και ειδικά αν έχεις παιδιά, μαθαίνεις και τον τρίτο νόμο. Που λέει ότι για να υπάρχει ζωή πρέπει να αυξάνει η εντροπία. Για να μην αυξάνει η εντροπία πρέπει να φτάσουμε στο απόλυτο μηδέν. Το οποίο θα μένει στην τσέπη σου σε περίπτωση διαζυγίου. Αρα, δεν μπορείς καν να βγεις απο το παιχνίδι

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της κακής παιδείας ...

Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

4 τραγούδια αντί για 3 προτάσεις

Μετά απο πρόσκληση της amelie παίζω άλλο ένα παιχνίδι. Λίγο διαφορετικά. Αντί για 3 προτάσεις, θα βάλω 4 τραγούδια. Και δεν τα απευθύνω μόνο στους πολιτικούς, αλλά σε όλους μας. Αφού όλοι μας βγάζουμε τους 300.

Προς αριστερούς




Προς κεντρώους



προς δεξιούς



και παραπέρα



Οποιος θέλει παίζει.


Υ.Φ. Με παιχνίδια δεν αλλάζει τίποτα. Πρώτα πρέπει να αλλάξουμε εμείς. Και να μην μετράμε το πόσο πετυχημένος είναι κάποιος με το πόσα έχει αποκτήσει και πόσα θα αφήσει στα παιδιά του.

Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος - www.e-diva.eu
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Θάνος Μικρούτσικος

Ώρες αργόσυρτες σα φορτωμένα κάρα,
απ’ τα ηχεία ψιχαλίζει μια κιθάρα.
Φύτρωσαν κάκτοι και λωτοί στην κορδιλιέρα,
κι εσύ κλειστός σε μια καμπίνα φεύγεις πέρα.

Οι έρωτες σου καρυδότσουφλα στο κύμα,
μα στον ασύρματο καιρό δεν πέφτει σύρμα.
Ο τόπος σου σ’ ακολουθεί όπου κι αν πας,
σ’ ένα παιχνίδι για χαμένους ξενυχτάς.

Άστρο του Ωρίωνα, φεγγάρι του Τοξότη,
είπαν μια άγνωστη φωτιά σ’ έχει δεσμώτη.
Που δεν τη σβήνουν χίλια κολασμένα μπάρκα,
μα στης γοργόνας το φτερό η αιώνια τσάρκα.


Στον Ινδικό πλοία παλιά φουνταρισμένα,
ιθαγενείς μασάνε φύλλα ξεραμένα.
Και για μουσώνες σου μιλούν στο νότιο σέλας,
ναύτες που πέρασαν τα σύνορα της τρέλας
.

Μια σούπα ο κόσμος και ο νους τρύπιο κουτάλι,
κι εσύ στης θάλασσας για πάντα την αγκάλη.
Δακρύζεις κήπους με παράξενα λουλούδια,
για μάτια πρόστυχα κεντάς άγια τραγούδια.

Κι εγώ που ξέχασα ποιος είμαι που πηγαίνω,
λαθρεπιβάτης σ’ ένα πλοίο παροπλισμένο.
Απόψε σ’ άκουσα να λες απ’ τα ηχεία,
για να χαράξεις μες στο πουθενά πορεία,
χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
.



Υ.Φ. Οχι στην πρώτη νεότητα (sic), μετά απο ένα πολύωρο ταξίδι, δεν έχω δυνάμεις για καλύτερο αποτέλεσμα.