Ο γύρος του κόσμου

Χτες ταξίδεψα με πλοίο. Εκανα μέχρι και το γύρο του κόσμου. Εστω και με σαπιοκάραβο. Με πολλούς νεκρούς ναύτες. Είτε απο σκορβούτο, είτε παλεύοντας με τα κύματα. Και ο θάνατος δεν ήταν το χειρότερο που τους συνέβενε. Αλλά βοήθησαν να ανατείλει μια αυτοκρατορία. Η Βρετανική.

Στο ταξίδι ήταν φανερή μια απουσία. Ο υπολογισμός του γεωγραφικού μήκους. Παρόλο που η ζωή των φτωχών για τους Αγγλους ήταν (και είναι μέχρι σήμερα) φτηνή, ήταν (και είναι) ψυχοπονιάρηδες και θέσπισαν ένα βραβείο για όποιον έλυνε το γρύφο του υπολογισμού του γεωγραφικού μήκους. (εσύ ο κακός που λες ότι το κάνανε επειδή θέλανε να εξοικονομήσουν χρήματα απο τα πλοία που δεν χάνανε, απο τα εμπορεύματα που δεν βυθίζονταν στη θάλασσα, είσαι κακός, έως kakaskimos).

Στην κούρσα υπήρχαν δύο "σχολές". Οι επιστήμονες και ο ξυλουργός. Η επιτροπή ουσιαστικά έβγαλε νικητή τους επιστήμονες. Ο χρόνος έβγαλε νικητή τον ξυλουργό. Του οποίου κάποιες ανακαλύψεις χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο "μικρό ρολόι ακριβείας".

Οποιος θέλει να κάνει το ταξίδι:
Γεωγραφικό μήκος
Συγγραφέας: Joan Dash
Εκδόσεις Κάτοπτρο

Προς Αγιο Βασίλη

Δεύτερο post μέσα στην ημέρα. Θα το κάψω ...
Είδα ότι πολύς κόσμος ζητάει διάφορα απο τον Αγιο Βασίλη μέσω του blog του. Ας ζητήσω κι εγώ:

Θέλω να γνωρίσω μια γυναίκα που:

να μην ασχολείται με ζώδια

να μπορεί να συμμετέχει σε μια συζήτηση (που να μην έχει σχέση με ζώδια και ρούχα)

να μπορεί να καταλαβαίνει τι θέλει να πει ο άλλος (όχι, δεν εμπίπτει στην προηγούμενη περίπτωση, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ακούνε, αλλά μόνο μιλάνε)

να είναι γλυκιά - να μην είναι άντρας/νταλικιέρης (στους τρόπους)

να μην φοβάται τους άντρες με άποψη

να μην ψάχνει άντρα με "στυλ" (κινητό-ακίνητο-αυτοκίνητο, να πηγαίνει σε in μαγαζιά)

καλλιεργημένη (όχι το μορφωμένη δεν αρκεί ούτε απαιτείται)

να μην φοβάται να κάνει σχέση με κάποιον πιο πετυχημένο από αυτή, αλλά και να μην είναι το ζητούμενό της

να μην ψάχνει να παντρευτεί (ή ας μη το δείχνει = να μην θέλει να μάθει τα ονόματα των εκκλησιών της περιοχής που μένω)

να της αρέσει η δουλειά της

να μην είναι εγωίστρια

να θέλει να δώσει

και να μην χρειάζεται να της κάνω κλικ (εγώ δεν είμαι γυναίκα να δηλώσω "ευτυχώς δεν γεννήθηκα όμορφη. Δηλώνω δυστυχώς γεννήθηκα kakaskimos).

Υ.Γ.
Αν δεν μπορεί, ας μου στείλει τις διευθύνσεις και φωτογραφίες των γυναικών, που κατοικούν στην Αθήνα, ηλικίας 25-30, στις οποίες δεν θα πάει δώρο ;-)

Οι άντρες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το PC

Στην Αυστραλία απαγόρευσαν στους Santa Klaus να γελάνε με το χαρακτηριστικό "χο χο χο" επειδή μπορεί απο κάποιους να εκληφθεί ως πουτάνα (στην αργκό).



Η γη γυρίζει και ζορίζει τους άντρες όλο και περισσότερο. Αν χαμογελάσεις σε μια συνάδελφό σου, κινδυνεύεις να κατηγορηθείς για σεξουαλική παρενόχληση. Οχι τόσο έντονα ακόμα στην Ελλάδα, αλλά μας έρχεται κι αυτό το φρούτο. Εχω παράδειγμα φίλου που του έγινε παρατήρηση επειδή πρότεινε σε μια συνάδελφό του να βγουν για καφέ (ναι, έχω και παραδείγματα σεξουαλικής παρενόχλησης). Αλλά έτσι καταργούμε το φλερτ στο χώρο δουλειάς, στον οποίο περνάμε 8-10 ώρες την ημέρα, δηλαδή σχεδόν το μισό χρόνο που δεν κοιμόμαστε απο το 24ωρο. Τι πιο φυσιολογικό απο το να φλερτάρουμε?

Κι ύστερα παραπονιούνται οι γυναίκες ότι δεν υπάρχουν άντρες. Μα κορίτσια, τους έχετε κόψει τα αρχίδια.

Υ.Γ. PC = political correct

Φτάνω με το πρώτο το αεροπλάνο

Ανιψούλα μου, δεν σε πήρα τηλέφωνο, αφού αυτή την ώρα θα είσαι στο νηπιαγωγείο. Ερχομαι, και σου υπόσχομαι ότι αυτή τη φορά θα έχω χρόνο για να παίξουμε. Κλείνω κι έρχομαι.

Οσο μακριά κι αν πας, πάντα στο ίδιο μέρος φτάνεις

Ενα τυχαίο γεγονός. Μέρος 1ο

Ενα συνηθισμένο φθινοπωρινό πρωϊνό, σε κάποια αίθουσα ελληνικού πανεπιστημίου, ο (συνήθως όχι και τόσο σχετικός με το θέμα) καθηγητής, εξηγεί στους τυχερούς φυτητές την τεχνική διαίρει και βασίλευε:

Καθηγητής: Στα προβλήματα ταξινόμησης γενικά θεωρούμε τα δεδομένα αποθηκευμένα σε ένα μονοδιάστατο πίνακα Τ, και θέλουμε να πάρουμε το αποτέλεσμα είτε στον Τ (επιθυμητό) είτε σε έναν άλλο πίνακα A. Γιατι προτιμούμε την πρώτη περίπτωση?

ΦΑ: Για να μην έχουμε δύο γράμματα.

Καθηγητής: Παιδάκι μου, πόσες φορές θα σου πω να μην πετάγεσαι? Οσο λιγότερο μιλάς τόσο καλύτερα είναι για σένα.

ΜετροΠοντικας: Γιατι χρειαζόμαστε λιγότερη memory, δηλαδή ο αλγόριθμός μας καταναλώνει λιγότερα resources.

Καθηγητής: Ευγε αγγλομαθή ποντικα. Και συνεχίζω:

Ενας απλός αλλά αργός τρόπος να ταξινομήσουμε δεδομένα είναι η InsertSort, η οποία εισάγει 1-1 τα στοιχεία του πίνακα Τ στον Α, τοποθετώντας πάντα στη (μέχρι εκείνη την ωρα) σωστή θέση.

Μοιαζει με τον τρόπο που ταξινομούμε τα χαρτιά της τράπουλας. Εστω οτι σηκώνουμε τα χαρτια: 6 8 4 5 9 3 2, με αυτή τη σειρά, ένα ένα. Και θέλουμε στο τέλος να τα κρατάμε σε αύξουσα σειρά, αριστερά το μικρότερο και δεξιά το μεγαλύτερο. Τι κάνουμε?

Kakaskimos: Σηκώνουμε το 6 και το κρατάμε,

Χαρτωσια

6

σηκώνουμε το 8 και το τοποθετούμε δεξιά απο το 6

Χαρτωσια

6

8

σηκώνουμε το 4 και το τοποθετούμε πρώτο

Χαρτωσια

4

6

8

σηκωνουμε το 5 και το τοποθετούμε ανάμεσα στο 4 και το 6

Χαρτωσια

4

5

6

8

σηκωνουμε το 9 και το τοποθετούμε μετά το 8

Χαρτωσια

4

5

6

8

9

σηκωνουμε το 3 και το τοποθετούμε πριν απο το 4

Χαρτωσια

3

4

5

6

8

9

και στο τέλος σηκωνουμε το 2 και το τοποθετούμε πριν απο το 3

Χαρτωσια

2

3

4

5

6

8

9

Καθηγητής: Μπράβο παιδί μου. Την επόμενη φορά θα μας εξηγήσεις πως παίζεται η πρέφα.

Τι κάναμε λοιπόν? Ταξινομήσαμε τον πίνακα Τ,

Τ

6

8

4

5

9

3

2

φτιάχνοντας τον πίνακα Α:

A

2

3

4

5

6

8

9

Συνοπτικά: παίρνουμε ένα - ένα τα στοιχεία απο τον πίνακα εισόδου, και το τοποθετούμε στη σωστή θεση στον πίνακα εξόδου. Αν τύχει και η θέση είναι πιασμένη τι κάνουμε παιδί μου Τεμπέλη?

Τεμπέλης: Της κάνουμε μασάζ?

Καθηγητής: Καλά, συνέχισε τον ύπνο σου. Παιδι μου πόντικα?

ΜετροΠόντικας: We move τα στοιχεία που πρέπει.

Καθηγητής: Και ποια ειναι τα στοιχεία που πρέπει?

ΜετροΠόντικας: Αυτά που είναι μεγαλύτερα απο αυτό που προσπαθούμε να εισάγουμε.

Καθηγητής: Και πως ξέρουμε ποια είναι αυτά?

ΜετροΠόντικας: Αν θ η θέση του στοιχείου που θέλουμε να εισάγουμε, αυτά που βρίσκονται σε θέση μεγαλύτερη ή ίση της κ.

Καθηγητής: Για να δούμε λοιπον:

InsertSort(Τ : Πίνακας; ν : Ακέραιος) --> αποτέλεσμα Α Πίνακας

Για I απο 1 έως ν
	θ = θέση του Τ[Ι] στον Α
	Αντιγράφουμε τα Α[θ]..Α[κ] μια θέση δεξιά
	Α[θ] = Τ[Ι]

Καθηγητής: Πως βρίσκουμε ποια είναι η θέση στην οποία πρέπει να μπει το εκάστοτε τρέχων στοιχείο?

ΜετροΠόντικας: Ψάχνουμε απο το Α[1] έως το Α[κ] μέχρι να βρούμε μεγαλύτερο στοιχείο απο το Τ[Ι]

Καθηγητής: Αρα για καθε στοιχείο που εισάγω παιδί μου πόσο χρόνο χρειάζομαι?

ΜετροΠόντικας: Ολο τα εύκολα με ρωτάτε: πρέπει να κανουμε θ συγκρίσεις και κ-θ μετακινήσεις. Οπότε συνολικά κ steps.

Καθηγητής: Κι αυτό πρέπει να το κάνουμε για καθε στοιχείο. Δηλαδή συνολικά θα πρέπει να κάνουμε 1 + 2 + 3 + ... + ν ΒΗΜΑΤΑ μετροΠόντικα (τον κοιτάζει με βλέμμα που εννοεί ότι αν ξαναπετάξει αγγλική κουβέντα, το μάθημα θα το περάσει αφού παρει σύνταξη). Αρα συνολικά θα χρειαστούμε χρόνο ν(ν+1)/2, όπου ν τα στοιχεία εισόδου. Αρα ο αλγόριθμός μας είναι το πολύ ευθέως ανάλογη της Ν2, δηλαδή Τ(Ν)=O(N2)

ΦΑ:Οπου Τ ο πίνακας εισόδου?

Καθηγητής: Δεν το γλυτώνω το εγκεφαλικό. Πως μπορείς παιδί μου να είσαι ΤΟΣΟ άσχετος? Λοιπον, αν δεν ξαναμιλήσεις σε όλο το εξάμηνο, θα σου προσθέσω σε ότι γράψεις στο τελικό μια μονάδα. (ούτως ή άλλως με 0+1 δεν περνάει το ζώον).

Διάλλειμα να συνέλθω απο το τούβλο που περασε ξυστά κι επανερχόμαστε με βελτιωμενο αλγόριθμο ταξινόμησης, την mergesort (γαμώτο, με κόλλησε ο πόντικας)

Συνεχίζεται (?)

Που πάει η αγάπη όταν φεύγει?

γίνεται σύννεφο ή πεθαίνει?
Δεν θέλω να τη βρω να τη ρωτήσω αν θα ξαναγυρίσει πίσω.
Γιατι είμαστε πια δυο άλλοι. Δεν θέλω να γυρίσει πίσω.

Μερικές όμως γυρνάνε και θέλουν να μείνουμε φίλοι. Και μου λένε τα γκομενικά τους. Και ζητάνε τη γνώμη μου. Γιατι? Γιατί πρέπει να τις συμβουλεύω?
Αν δεν τους έκανα ως σύντροφος, γιατί ζητάνε τη γνώμη μου? Παράλογο με ακούς?

Υπάρχει κάποια λογική απάντηση? Καμμιά βοήθεια?

Ορισμένα πράγματα δεν εξηγούνται

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Bruno Lauzi
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου



Πάλι γύρισα πίσω
για ένα ακόμα τσιγάρο
δε θα σου εξηγήσω
αγκαλιά θα σε πάρω

Ό,τι λένε οι λέξεις
τη ζωή δεν την πιάνουν
κι όσα λόγια αν ξοδέψεις
για να ζήσεις δε φτάνουν

Από που θες να ζήσεις
από ποιά κερδισμένα
και σε ποιόν να γυρίσεις
όταν χάσεις κι εσένα

Η αγάπη δεν είναι
μοναχά ένα βλέμμα,
ούτε μόνο ένα μείνε,
θέλει όλο το αίμα

Η αγάπη μου είναι
το πιο κόκκινο χρώμα
κατακόκκινη γίνε
σ' αγαπάω ακόμα

Να κοιτάς και να θέλεις
μη φοβάσει να χάνεις
στη χαρά ν'ανατέλεις
ζωντανή μην πεθάνεις

Κι αν ο φόβος μας δένει
να μη μείνουμε μόνοι
πάλι ο φόβος μας στέλνει
μακριά απ' ό,τι ενώνει

Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει

Ο Πέτρος είχε μια αγάπη.

Κάποιοι λένε ότι ήταν δύσκολη. Οτι την κυνήγαγε κι αυτή τον απέρριπτε. Σκαρφιζόταν διάφορα κόλπα. Πρωτόγνωρα. Δεν τα είχε σκεφτεί άλλος πριν απο αυτόν. Αλλά αυτή συνέχισε να τον απορρίπτει. Κατέστρεψε και την καριέρα του, λόγω αυτής του της εμμονής. Ακόμα και τότε εκείνος συνέχισε να την κυνηγάει.

Κάποιοι άλλοι λένε ότι αυτός ο τρόπος ζωής ήταν που αγάπαγε ο Πέτρος. Η ηδονή του κυνηγιού. Η ηδονή της ανακάλυψης. Η ηδονή του ανοίγματος του μυαλού. Η ηδονή μακρινών ταξιδιών που τα έκανε καθισμένος σε μια καρέκλα.

Τι κι αν τα αδέλφια του δεν εκτιμούσαν τον τρόπο που είχε ζήσει? Είχε ζήσει τη ζωή του έτσι όπως ήθελε. Ποιος απο μας μπορεί να πει ότι ζει τη ζωή του όπως θέλει?

Αυτά διάβασα στο "Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ". Ενα βιβλίο που παρότι μιλάει για άνθρωπο που χρησιμοποιούσε το μυαλό του, απευθύνεται στις καρδιές μας.

Απορία

Γιατί οι νεοδημοκράτες πανηγύριζαν στην Ομόνοια το βράδυ της Κυριακής? Στις 16 Σεπτέμβρη δεν έγιναν οι εκλογές? Τόσο αργά πανηγυρίζουν? Η τόσο γρήγορα? ...

Αθάνατο δημόσιο

Φουκαράς: Γεια σας. Μου έχει έρθει το εκκαθαριστικό της εφορίας απο το Μάρτη, μιας που η δήλωση έγινε την 1η μέρα που άνοιξε το site του υπουργείου για τις δηλώσεις (αντε να έγινε τη 2η). Και μέχρι σήμερα, 7 μήνες μετά δεν μου έχει έρθει η επιστροφή φόρου (σε άλλους που έπρεπε να πληρώσουν και το αμελήσανε, ήρθε κατασχετήριο!!!)

Δημ. Υπάλληλος: Θα αργήσατε να φέρετε τα δικαιολογητικά.

Φουκαράς: Με το που παρέλαβα το εκκαθαριστικό απο το ταχυδρομείο, ήρθα και σας έφερα τα δικαιολογητικά. Αντε να καθυστέρησα 2-3 μέρες. Δηλαδή μέσα Απριλίου.

Δημ. Υπάλληλος: Αποκλείεται. Μήπως δεν τα φέρατε? Ξέρετε πόσοι έρχονται και λένε ότι τα έχουν φέρει ενώ έχουν κάνει λάθος?

Φουκαράς: Μπορείτε να δείτε στο σύστημά σας αν τα έχω φέρει? Η να πάω να ψάξω στα χαρτιά μου για τον αριθμό πρωτοκόλλου?

Δημ. Υπάλληλος: Να πάρω τηλέφωνο τη συνάδελφο να κοιτάξει στο computer (η ίδια είχε computer μπροστά της !!!)

Παίρνει τηλέφωνο, και βλέπει ότι όντως μέσα Απρίλη της είχα φέρει τα δικαιολογητικά.

Δημ. Υπαλληλος: Να κοιτάξω πότε έστειλα τα χαρτιά στο Υπουργείο.

Κοιτάζει και βλέπει ότι τα έχει στείλει μέσα Μάη.

Δημ. Υπάλληλος: Ξέρετε, δεν βρίσκω τα δικαιολογητικά σας, οπότε πρέπει να φέρετε αντίγραφα των δικαιολογητικών. (Ξερά. Με στυλ: "αντε, μη στα ψάλω που έκανα λάθος").

Κι εγώ πρέπει να ψάξω να βρω δικαιολογητικά, που μερικές εταιρείες τα δίνουν σε ΕΝΑ αντίγραφο (όπως πρέπει να κάνουν).
Αν έφταιγα εγώ, θα πλήρωνα πρόστιμο. Τώρα που ο υπάλληλος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του, πάλι εγώ πρέπει να τρέξω. ΕΠΤΑ μήνες μετά τη δήλωση.
Και έστω ότι δεν μπορούν να μου στείλουν ένα e-mail να μου ζητήσουν τα δικαιολογητικά (απο τη στιγμή που κάνω τη δήλωσε μέσω internet, έχουν το e-mail μου).
ΕΠΤΑ μήνες μετά, έχουν ελέγξει τις δηλώσεις των εταιρειών που έχω συνεργαστεί, οπότε μπορούν να βρουν ότι λέω την αλήθεια, χωρίς να πάω εγώ χαρτιά.

Αλλά η διαδικασία είναι διαδικασία. Και ευχαριστημένος να είμαι. Γνωστή μου, της είχε πάει το 2000 η δήλωση να πληρώσει φόρους για το 1999 , χωρίς να της έχει έρθει η επιστροφή που έπρεπε να έχει παραλάβει απο το 1999 (οικονομικό έτος 1998).

Πρέπει να κάνουμε μια εκδήλωση. Οπως για του πεσόντες στον πόλεμο.
Θα βγει ένας και θα φωνάξει:
Ελληνικό δημόσιο
Και θα απαντήσουν με μια φωνή οι παρευρισκόμενοι:
ΑΘΑΝΑΤΟ

Αναβάθμιση του site

Το σάββατο που είχα γενέθλια θυμήθηκα ότι πριν απο 5 χρόνια πήρα μια σημαντική απόφαση. Αντί να μεγαλώνω, θα αρχίσω να μικραίνω. Δηλαδή τώρα έχω ξαναφτάσει στα 31. Ομως δεν μπορώ να βρω ρύθμιση στο site, ώστε να δείχνει τη σωστή μου ηλικία.
Μήπως ξέρει κανείς πως γίνεται?

Το ανέκδοτο τώρα δικαιώνεται

Οι δημοσκοπήσεις για τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ δείχνουν ότι το ανέκδοτο ήταν πολύ εύστοχο: Ο Γιώργος είναι(?) τίμιος αλλά όχι έξυπνος, ενώ ο Βαγγέλης είναι έξυπνος αλλά δεν δείχνει τίμιος.


Υ.Γ.
Υπενθυμίζω το ανέκδοτο:

Όταν ο Θεός δημιούργησε τα έθνη, έδωσε στο κάθε έθνος από δυο αρετές! Έτσι, έκανε τους Αμερικάνους τακτικούς και νομοταγείς, τους Γερμανούς αποφασιστικούς και μελετηρούς, τους Ιάπωνες εργατικούς και υπομονετικούς.

Για τους Έλληνες είπε, θα είναι έξυπνοι, τίμιοι και θα είναι Πασόκοι. Όταν τελείωσε τη δημιουργία του κόσμου, τον πλησίασε ο αρχάγγελος Γαβριήλ και του είπε:
-Κύριε, έδωσες σε όλα τα Έθνη από δύο αρετές, αλλά στους Έλληνες έδωσες τρεις. Αυτό θα τους κάνει πολύ ισχυρούς και θα διαταράξει τις ισορροπίες πάνω στη γη.
-Έχεις δίκιο Γαβρίλε είπε ο Κύριος. Στάθηκα απρόσεκτος και αυτή η απροσεξία μου θα κάνει τους Έλληνες να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο. Κάτι πρέπει να κάνω, αλλά δεν μπορώ να ανακαλέσω τις αρετές που τους έδωσα. Το βρήκα! Θα παραμείνουν τρεις οι αρετές, αλλά κάθε Έλληνας θα μπορεί να κάνει χρήση μόνο των δυο.

Κι έτσι, έγινε! Αν ένας Έλληνας είναι τίμιος και είναι Πασόκος, δεν είναι έξυπνος. Αν είναι έξυπνος και Πασόκος δεν είναι τίμιος. Αν είναι έξυπνος και τίμιος δεν είναι Πασόκος!!

Ατιτλο

Είχα την πρώτη ερώτηση πριν καν ποστάρω. Σχετικά με το "Λίγα ή Πολλά" που αναγράφεται στο προφιλ μου. Το έγραψα αναρωτώμενος: να γράψω λίγα λόγια για μένα ή πολλά? Επειδή όμως πιστεύω ότι αυτοκαθοριζόμαστε μέσω των πράξεών μας, και όχι μέσω των λόγων μας, προτίμησα να γράψω την απορία μου, μπροστά στο κενό χαρτί. (ουπς. έδειξα την ηλικία μου, ναι γενήθηκα πριν υπάρξουν οθόνες υπολογιστών, τουλάχιστον ευρείας κατανάλωσης)

Δεν έχω χρόνο και διάθεση για να γράψω. Χρόνος μάλλον θα βρεθεί. Αλλά διάθεση? Και μάλιστα διάθεση όταν θα έχω και χρόνο?

Και για να σας μείνει κάτι απο το post (λες και θα το διαβάσει κάποιος), μια ατάκα του Τζιμάκου: "ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, γι'αυτό και πληρώνουμε ακριβό ενοίκιο".